Ετυμολογία και άλλες φαιδρότητες
Κιμόνο, σου είπε ο άνθρωπος. Είναι ξεκάθαρη η ελληνική ρίζα!
Δεν καταλαβαίνεις; Ελληνικά μιλάμε!

Post που εμπλουτίζεται συνεχώς. Με πορτοκάλια, αλλά και με λεμόνια! Πάρτε γεύση, λοιπόν. Και μην ξεχάσετε να ξανάρθετε.


• Κατς. Ελληνική ή προέλευση της ονομασίας αυτού του "αθλήματος". Η ιστορία: στις αρχές του 20ου αιώνα, στην Αμερική, ένας Ελληνας, αν θυμάμαι καλά ήταν κάπου απ'την Πελοπόννησο, έγινε γνωστός στην ελεύθερη πάλη. Θέαμα που ήταν της μόδας τότε, κυρίως στη Νέα Υόρκη και το Σικάγο. Το αμερικάνικο ψευδώνυμο του ήταν Τζιμ Λόντον - το πήρε από την αίθουσα London του Portland, όπου πήρε μια μεγάλη νίκη. Οι πιο παλιοί βέβαια θυμούνται πολύ καλά την έκφραση - έχει καταγραφεί και στο σινεμά - "ποιος είσαι, ο Τζιμπλόντος;".

Κερδίζοντας λοιπόν τους αγώνες του, ο Τζιμ, έβλεπε κάποτε τον αντίπαλο να προσπαθεί να ξανασηκωθεί. Τον υποχρέωνε τότε σε τελική πτώση, φωνάζοντας ταυτόχρονα, με την χωριανή προφορά του: "κατς κατ!" Οι Αμερικάνοι δεν καταλάβαιναν τη σημασία της κραυγής, έδωσαν όμως το όνομα, στο στυλ αυτό της πάλης.


• Λέμε «πάμε στα μαγαζιά να χαζέψουμε». Κατά συνέπεια, θα «πάμε στο βιβλιοπωλείο να εξυπνέψουμε».


• Nickname: τα πρώτα χρόνια της μετανάστευσης στην Αμερική, όπως και όλοι οι λαοί, έφτασαν και οι Ελληνες. Την εποχή του melting-pot, τα δύσκολα ελληνικά ονόματα (άντε να πει ο ξένος Θεόφραστος ή Παντελεήμων), έκαναν τους ανθρώπους ν'αρχίσουν να κολάνε στους Ελληνες καινούργια, εύκολα ονόματα.

Nick ήταν το πιο εύκολο απ'όλα. Ετσι γεννήθηκε ο Nick the Greek. Εκατοντάδες, χιλιάδες ήταν και είναι ακόμα οι Nick the Greek Ελληνες, στις Ηπες. Με διασημότερο όλων τον νοσοκόμο Nick the Greek στην τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του 60, Ben Casey (που ενσάρκωνε ο γνωστός Nick "the Greek" Dennis).

Ετσι λοιπόν, από το ελληνικό όνομα Nick έρχεται το Nick the Greek και από κει το nickname, and... there you go!


• Excellent: η ετυμολογία της λέξης είναι "ο από την Ελλάδα", ο "εξ Ελλάς" που έδωσε εξελλάς και μετά εξελλάν.
Δηλαδή "είναι από την Ελλάδα, άρα εξαιρετικός".


• I can (το αγγλικό ρήμα): έρχεται από την ελληνική λέξη ικανός που στα αγγλικά προφέρεται αϊκανός.


• Goûter (γαλλική η λέξη, αλλά θα δεις...). Πολύ γέλασα την άλλη μέρα, όταν μου επιτέθηκε ο εδώ Παρανοϊκός Υπηρεσίας γιατί χρησημοποίησα "ξένη" λέξη.

Ο λόγος για τη λέξη γκουτέ (goûter). Που λέμε, Γιαννάκη έφαγες το γκουτέ σου; Παρεξηγήθηκε λοιπόν ο απίθανος γιατί χρησιμοποίησα τη λέξη γκουτέ κι όχι μια ελληνοπρεπή λέξη! Κατά την άποψή του θα έπρεπε να πω, κολατσιό.

Κοίτα όμως πώς φέρνει η τύχη τα πράγματα ανάποδα!

Το ρήμα γεύομαι βγάζει τη λέξη γεύση, από την οποία βγαίνουν κατευθείαν, γραμμή και χωρίς παρακάμψεις η λέξεις gustare στα ιταλικά και goûter στα γαλλικά. Εμείς ξαναπέρνουμε την παραλλαγή γουστάρω.

Απο την άλλη, το κολατσιό μας έρχεται από τα λατινικά που κι'εκεί έφτασε από τα σλάβικα, ρίζα κολ- η ίδια που αργότερα έδωσε και την κόλλα.

Αλλη μια απόδειξη ότι, φανατικός είναι ο άσχετος!


 


Ἐν ἀρχῄ ἤν τό Χάος…


Ο άλλος λέει ότι τα UFO
είναι οι πανάρχαιοι Ελληνες
που γυρίζουν από τα διαπλανητικά τους ταξίδια…

 

…καί ἐγένετο blog!