Τα παλιά τα χρόνια, τότε που φτιάχναν την εφημερίδα με το μολύβι και το τσιμπιδάκι, υπήρχε ένα επάγγελμα στον τύπο, ο διορθωτής. Δουλειά του ήταν να διαβάζει τα άρθρα πριν φτάσουν στην πρέσα και να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις. Ορθογραφικές, γραμματικές αλλά και νοηματικές. Καταλαβαίνετε τι ήταν από γλώσσα αυτός ο άνθρωπος.
Σιγά-σιγά, με την εξέλιξη, αυτό το επάγγελμα έσβησε. Οχι γιατί οι "δημοσιογράφοι" έμαθαν να γράφουν αλάνθαστα. Κάθε άλλο. Απλά γιατί, στο κυνήγι του κέρδους, αυτό το πόστο ήταν ένα "περιττό" έξοδο. Κι όπως το "αναγνωστικό κοινό" αγοράζει τη φυλλάδα, ό,τι σαβούρα και να τού σερβίρει, έ, δεν ήταν και πολύ δύσκολο! Πάει λοιπόν κι ο διορθωτής.
Ετσι καθημερινά, η εφημερίδα μάς τροφοδοτεί με την απαραίτητη κοτσάνα υπηρεσίας. Διαβάζω: "Το ρολόι τιμών δεν έφτασε ακόμη στην κατακόρυφο". Βγάλτε νόημα! Αλλά και το υπόλοιπο του κομματιού, δεν είναι καλύτερο. Ειδικά η παράγραφος: "Τα νέα για την Ελλάδα δεν είναι δυστυχώς καθόλου καθησυχαστικά. Ετσι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα…". Εγώ τουλάχιστον, δεν κατάφερα να βγάλω συμπέρασμα. Εσείς;
Αλλο ένα: Ο χάρτης αυτός είναι τυπωμένος στην Ιταλία, με άριστη ποιότητα εκτύπωσης σε ειδικό χαρτί πολυτελείας. Δηλαδή, τι το ειδικό έχει το χαρτί. Λέξη-κοτσάνι που την χώνουν παντού. Ολα είναι ειδικά. Οταν έχει έλλειψη κατάλληλης λέξης, αλλά θέλει σώνει και καλά να το διανθίσει το πράγμα, να μην φαίνεται φτωχό, σού πετάει ένα "ειδικό".
Αλλά και το πολυτελείας που το πας. Ακου ο χάρτης σε χαρτί πολυτελείας! Οπως οι μαιζονέτες πολυτελείας που έχουν γεμίσει όλες τις γειτονιές απανταχού της Ελλάδος;
Yπάρχει λύση; Δείτε την άποψή μου, για να γίνουν οι εφημερίδες και η τηλεόραση σωστές. Τουλάχιστον στο θέμα της γλώσσας...
