Τεράστιος ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας. Ο κυριότερος λόγος είναι η απίθανα μεγάλη, για τα δυτικά δεδομένα, ηλικία της. Μια γλώσσα που ζει και εξελίσσεται επί 4, 5 ή 6 χιλιάδες χρόνια, δεν μπορεί παρά να είναι πλούσια. Το πιο έξυπνο που έχει κάνει αυτή η γλώσσα, είναι να παίρνει και ν'απορροφά λέξεις από παντού. Η πιο ανοιχτόμυαλη γλώσσα! Σε αντίθεση με αυτούς που τη μιλούν. Δεν λείπουν και τα τερατουργήματα, αλλά αυτά οφείλονται πάντα στη γραφειοκρατική σκέψη. Η ζωντανή, λαϊκή γλώσσα, αυτή που μας έφτασε ως εδώ, πάντα το έκανε έξυπνα και κομψά.
Δεν είμαι από κείνους που παθιάζονται ν'αποδείξουν ότι όλες οι λέξεις στη δύση είναι ελληνικές. Και που μετά καμαρώνουν σαν το παγώνι. Αν και μού αρέσει ν'ανακαλύπτω τις απίθανες διαδρομές των λέξεων. Πιο πολύ όμως μ'ευχαριστεί να βρίσκω τις ξένες λέξεις που χώνονται στην ελληνική. Το βρίσκω πιο ενδιαφέρον. Από κει μαθαίνουμε την ιστορία μας, τη δική μας, όχι αυτή των άλλων.
Και επειδή η πρόσφατη ιστορία μας έκανε να ζούμε με τους Φράγκους, που ήρθαν να μάς βοηθήσουν και πιο μετά αντάμα με τους Τούρκους (μ'αυτούς, νομίζω αρκετά αρμονικά), πλουτίσαμε τη γλώσσα μας μ'εκατοντάδες δικές τους λέξεις. Και τις έχουμε τόσο καλά αφομοιώσει, που υπάρχουν και ανόητοι, που θέλουν ν'αποδείξουν ότι είναι ελληνικές. Σε μια άλλη ζωή, θάθελα να μάθαινα και τούρκικα, έτσι για να καταλαβαίνω καλύτερα τα ελληνικά!
Στο μικρό μου λεξικό λοιπόν, θα δίνω λέξεις πολύ συχνά απ'αυτή μας την περίοδο. Λέξεις σκόρπιες, όπως και όταν μούρχονται. Προσπαθώ εδώ μια καταγραφή, κυρίως εκείνων των λέξεων που δεν διδάσκουν οι δάσκαλοι στα σχολιά τους και που δεν χρησιμοποιουν οι "γραμματιζούμενοι" στις καθώς πρέπει συζητήσεις τους. (και είναι αυτοί ο πρώτος κίνδυνος για την Ελληνική γλώσσα, όχι η κουλτούρα του MacDonald!). Δεν είναι καμιά συστηματική ή "επιστημονική" δουλειά. Είναι απλά… το λιθαράκι μου. Καλή ανάγνωση!
------------------
• λακριντί: σημαίνει την ψιλοκουβεντούλα, τη φλυαρία. Μού έπιασε το λακριντί. Τούρκικα είναι larkindi και σημαίνει απλά-απλά τη συνομιλία.
• σινάφι: στα τούρκικα είναι ισνάφ και σημαίνει την συντεχνεία. Γράφεται λογικά με γιώτα, αν και κυκλοφορεί συχνά με ύψιλον, ίσως λόγω της συγγένειας με το "συντεχνία". Αν είσαι και παπάς, με το σινάφι σου θα πας. (ε…, δεν φταίω εγώ βρε παιδιά, μόνο του βγαίνει!).
