Τα παιχνίδια του feed, μ'έφεραν το πρωί σ'ένα παλιό post του εξαιρετικού sfrang. Ο Πάπας καταργεί τη limbo! Ετσι, μ'ένα φιρμάνι! Οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί. Το λογιστήριο τού είπε ότι χάνεται πολλή πελατεία στην Αφρική, προς όφελος του Μουσούλ Μαν. Το πιο ωραίο όμως είναι, η δικαιολογία που βρήκε να στηρίξει την απόφασή του: "η limbo είναι θεολογική υπόθεση και δεν υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξή της"!
Στο πρωϊνό, κουβέντα με τα κορίτσια για το θέμα. "Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας, που πιστεύουν τέτοιες αθλιότητες και να συνεχίζουν να παίρνουν στα σοβαρά τέτοιους τσαρλατάνους;", είναι η εύλογη απορία τους. Γρήγορα η συζήτηση έρχεται στο αγαπημένο μας θέμα, που είναι η εμπλοκή του πολίτη στη ζωή του συνόλου και η προσπάθειά του να επηρεάσει την κοινή πορεία. Κι εδώ, τρακάρουμε συχνά σ'αυτό που, πολύ περισσότερο εδώ, πολύ λιγότερο πίσω στην Ελλάδα, έχει εγκατασταθεί πια στα μυαλά των ανθρώπων, σαν δόγμα: δεν σε αφορά αυτό που κάνει ή σκέφτεται ο διπλανός σου. Που αναμφίβολα έχει τις ρίζες του στη χριστιανική απειλή "μην κρίνεις για να μην κριθείς".
Δεν θα σταθώ στη συμβολή αυτής της λογικής, στο να δημιουργηθούν οι συνθήκες αποξένωσης που εξαθλιώνουν τη ζωή στις δυτικές κοινωνίες. Ούτε υποστηρίζω ότι το μεσογειακό-ανατολίτικο, χώνω τη μύτη μου παντού, είναι το υγιές αντιστάθμισμα. Εδώ, θα δω το πράγμα, από την ωφελιμιστική του πλευρά μόνο. Από την άποψη του καθαρού συμφέροντος. Ούτε ουμανιστικές αξίες, ούτε αλτρουισμοί ούτε άλλες τέτοιες ηχηρές παπάρες! Μόνο από την άποψη του ατομικού συμφέροντος, υπέρτατης πλέον αξίας το εξετάζω. Αν σ'αφήσω ελεύθερο να πιστεύεις ό,τι σού κατέβει, βάζω την ίδια μου τη ζωή σε κίνδυνο! Αρα, για να μην μπω κάποτε σε μπελάδες, οφείλω σήμερα κιόλας, να καταπολεμήσω τις κακές σου ιδέες! Για το δικό μου το συμφέρον και μόνο! Για να γλυτώσω το δικό μου το τομάρι! Εξηγούμαι, με ένα παράδειγμα:
Πρόσφατα, η κυβέρνηση του Μπους, κινούμενη από την (καλοσκηνοθετημένη) θρησκοληψία της, πέρασε ένα νόμο, με τον οποίο απαγορεύονται οι αμβλώσεις από τον 3ο ως τον 6ο μήνα της κύησης. Μη αφήνοντας καν περιθώριο για τις περιπτώσεις ιατρικής ανάγκης. Μια γυναίκα, πιστή στην αρχή του "δεν με αφορά τι πιστεύει ο διπλανός μου", άφησε κάποιο γνωστό της να μπλεχτεί στα δίχτυα της "πνευματικότητας". Κι αυτός ήταν που με την ψήφο του, έκανε να βγει ο Μπους. Σήμερα, η γυναίκα αυτή, μην μπορώντας λόγω αυτού του νόμου, να ξεπεράσει την επιπλοκή της εγκυμοσύνης της, δεν ζει πια!
Σε άφησα ήσυχο να πιστεύεις ό,τι θέλεις και συ με τις ιδέες σου, με σκότωσες! Είναι τόσο απλό! Είναι τόσο απλό! Τόσο απλό!
Ε και λοιπόν; θα πείτε. Πολύ μακρινό! Τίποτε δεν είναι μακρινό, στον κλειστό χώρο που ζούμε! Τίποτε πια! Ενα τεράστιο τσουνάμι που, αύριο το πρωί θα βρίσκεται στην πόρτα μου! Αγαπητοί εξαφανισμένοι δήθεν αριστεροί, ιδού η δουλειά που δεν κάνατε! Και ιδού και το πήδημα (και ήταν μόνο ο πρώτος γύρος!). Τις μέρες αυτές, ο λαϊκιστής Σαρκοζύ, συνοδοιπόρος του Μπους, έτσι για αρχή, θέτει σε αμφισβήτηση την παγκόσμια πρωτιά της Γαλλίας, του 1905. Τον επίσημο και δια νόμου χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος! Δεν με αφορά τι σκέφτεται ο διπλανός μου; Την άλλη Κυριακή, μπορεί να μού απαυτώσει τη ζωή! Και μετά, θα είναι η σειρά σου! Η σειρά σας!
