Με τη μεταρρύθμιση του Πα-Σοκ (διότι όπως ξέρουμε, η γλώσσα είναι κάτι που ρυθμίζεται με ανόητες υπουργικές αποφάσεις αγράμματων υπουργών κι όχι μόνη της στο δρόμο), η ορθογραφία έφαγε μια γερή σφαλιάρα κι ακόμα ψάχνεται. Ετσι επισημοποιήθηκαν διάφορες αηδίες τύπου "τρένο" κλπ. Οι ταλαίπωρες δασκάλες ευθυγραμμίστηκαν εν μιᾴ νυκτί! Καταλαβαίνουν βλέπετε μόνο τη γλώσσα της υπηρεσίας, μ'άλλα λόγια, "σκάσε και κολύμπα".
Δεν είμαι καθόλου υπέρ της άλλης βλακείας που τα θέλει όλα στεγανά, μπας και μας φαν' οι ξένοι (άλλη παράνοια κι αυτή). Αλλά, αφ'ενός δεν αλλάζεις τη γλώσσα έτσι γιατί σούρθε! Αφ'εταίρου, όταν έχεις μια από τις ελάχιστες γλώσσες που όταν την καταλαβαίνεις ορθογραφικά την καταλαβαίνεις και ετυμολογικά, άρα ξέρεις τι σου γίνεται, είσαι το μίνιμουμ γελοίος, όταν μ'ένα νόμο σβήνεις τα ίχνη, ισοπεδώνοντας και εξαφανίζοντας τις έννοιες που κρύβονται μέσα στις λέξεις. Και καταδικάζεις το λαό σου να γίνει παπαγάλος όπως και οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης, που μιλούν αλλά δεν εννοούν (γιατί μην μου πεις ότι καταλαβαίνει ο Γάλλος τι θέλει να πει η λέξη peripherique, λόγου χάρη).
Με τους τόνους και τα πνεύματα, δεν είναι το ίδιο. Γιατί εδώ η απλοποίηση του σημαίνοντος, δεν σκότωσε το σημαινόμενο. Ασε που ο νόμος ήρθε χρόνια μετά την πραγματικότητα, που έτσι κι αλλιώς δεν δίνει δεκάρα για νομοθεσίες και τέτοια φαιδρά. Σήμερα, μόνο οι παπάδες ισχυρίζονται ότι χάλασε η γλώσσα με το μονοτονικό, αλλά αυτοί έχουν άλλους λόγους να φωνάζουν, πάντα εκ του πονηρού.
Στο ανθολόγιό μας, λοιπόν:
Ο εδώ Παρανοϊκός Υπηρεσίας κάποτε έγινε τούρκος μαζί μου γιατί χρησιμοποίησα τη λέξη γκουτέ. Που να φανταστεί ο αστοιχείωτος, ότι κατά βάθος είναι ελληνική λέξη.
Γκουτέ (goûter). Που λέμε, Γιαννάκη έφαγες το γκουτέ σου; Παρεξηγήθηκε λοιπόν ο απίθανος γιατί χρησιμοποίησα τη λέξη γκουτέ κι όχι μια ελληνοπρεπή λέξη! Κατά την άποψή του θα έπρεπε να πω, κολατσιό.
Κοίτα όμως πώς φέρνει η τύχη τα πράγματα ανάποδα! Το ρήμα γεύομαι βγάζει τη λέξη γεύση, από την οποία βγαίνουν κατευθείαν, γραμμή και χωρίς παρακάμψεις η λέξεις gustare στα ιταλικά και goûter στα γαλλικά. Εμείς ξαναπέρνουμε την παραλλαγή γουστάρω.
Απο την άλλη, το κολατσιό μας έρχεται από τα λατινικά που κι'εκεί έφτασε από τα σλάβικα, ρίζα κολ- η ίδια που αργότερα έδωσε και την κόλλα.
Αλλη μια απόδειξη ότι, φανατικός είναι ο άσχετος!
Είναι μικρόβιο; Τι να πω, μετά τον Π.Υ. τώρα και ο πρόεδρος δείχνει σημάδια της ίδιας αρρώστιας: «είμαστε μέλοι…, ο σύλλογος έχει τόσα μέλοι… ». Ο μέλος, οι μέλοι! Είναι αλήθεια ότι τους τελευταίους μήνες έχει αρχίσει νάχει κακές παρέες. Ισχύει το μ'όποιον δάσκαλο καθήσεις;
Κτήριο. Καλά, αυτή η λέξη είναι και παγίδα. Αλλά δεν επιτρέπεται, "φιλόλογος" να λέει "τώρα πια γράφεται και με ιώτα!" Τέτοια διαμάντια βγάζει το Πανεπιστήμιό σας κε Μπαμπινιώτη; Λοιπόν, κτήριο με ήτα, γιατί βγαίνει από το κτώμαι,… κέκτημαι, κτήμα κλπ. Δηλαδή είναι αυτό που κατέχω, που είμαι ο ιδιοκτήτης του, η περιουσία σαν να λέμε. Και όχι κτίριο με ιώτα. Δεν υπάρχει τέτοια λέξη.
Εκείνο, που έρχεται από το κτίζω, είναι το κτίσμα. Αλλά δεν ξέρω και πολλούς που θάθελαν να λεν ότι κατοικούν σ'ένα κτίσμα. Εστω κι αν το κτήριο που κατοικούν, κάποτε το έκτισαν! Κεκτημένη ταχύτητα ή κτίσματα στην άμμο;
Αυτό όμως, που το άκουσα πρόσφατα εδώ, είναι μοναδικό! "Όλο το χειμώνα παιδεύτηκε η καημένη με τη γρίππη. Είχε και στη μύτη αυτή τη συνουσία και την ταλαιπώρησε".
Μην πάει ο νους σας αμέσως στο τρελλό. Τι είναι αυτά που κάνει με τη μύτη της και τέτοια! Ενα απλό συνάχι είχε η γυναίκα. Αλλά ο γιατρός εδώ, το είπε sinuitis. Δεν τόπιασε ο φίλος, μπερδεύτηκε και σου λέει "στα ελληνικά, με τι αντιστοιχεί; Α, ναι!" Κι έτσι την έβαλε να κάνει όλο το χειμώνα, Σόδομα και Γόμορρα! Αλλά μήπως κι αυτά, ένα μπέρδεμα δεν είναι;
