Μην είναι οι κάμπιες;
Δεν το κάνω για σένα! Για μένα και μόνο. Πενήντα χρόνια τώρα, προσπαθώ να σε καταλάβω!
Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν'οι κάμποι;
Μην είναι τ´ άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;
Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;
Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι
και κάθε χώρα της με τα χωριά;
κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει;
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα
αρχαία μνημεία της, χρυσή στολή
που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα
μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί;
Όλα πατρίδα μας! κι αυτά κι εκείνα,
και κάτι πού'χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!
2006/10/16, στις 10:03
Κλικ εδώ αν θέλετε να προσθέσετε κάτι
