Στη σικάτη Avenue de l'Opera. Χαμηλά προς το Λούβρο. Ενα καημένο μαγαζάκι, τόχουν ντύσει απέξω και με γκριζωπό μάρμαρο, μάρμαρο νάναι κι ότι νάναι, που θυμίζει πολυκατοικία στη Χαροκόπου της δεκαετίας του '70.
Στην υποτιθέμενη βιτρίνα, δυο τρείς φωτογραφίες από τις φυσικές καλλονές της χώρας, ξέρερε εκείνα τα μίζερα πόστερ με το Griechenland, βάλαν τώρα και τη γέφυρα.
Η είσοδος είναι το μόνο άνοιγμα για να δεις μέσα. Φώτα ποτέ δεν έχει. Μέσα στο σκοτάδι, λοιπόν, πρέπει να φανταστείς ότι μέσα στέκει ένας κούρος - πλαστικός μάλλον στο χρώμα του μπρούντζου.
Όποτε είναι ανοιχτά, γιατί δεν είναι πάντα, μπαίνεις μέσα, ζητάς συγνώμη που ενοχλείς και ρωτάς κάτι για να σού απαντήσουν: «δεν έχουμε!».
Αφού φανερά θέλουν να κάνουν οικονομία, δε θάταν πιο αποδοτικό να φτιάξουν μόνο μια βιτρίνα χωρίς μαγαζί; Και να! τα αγάλματα, να! τα φώτα μέρα-νύχτα.
Αφού έτσι κι αλλιώς ή είναι κλειστό ή δεν μαθαίνεις τίποτα, η οικονομία που θα έκαναν στους μισθούς. Ημέτεροι όλοι φυσικά, γύρευε πόσα παίρνει ο καθένας. Υπάρχει και διευθυντής! Με τα λεφτά που δίνουν (δίνουμε, πιο σωστά) για τους μισθούς τους, φτάνει να φωταγωγήσεις τον πύργο του Αιφελ!
Το άκουσα πρόσφατα στην Ελλάδα και γέλασα πολύ: "Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας"
Παρεμπιπτόντως, έχετε δει το μαγαζί των Τούρκων στο Παρίσι;
--------------------------
Άπντέητ 2013: Η βιτρίνα της Βαριάς Βιομηχανίας της Χώρας, έκλεισε! Σωστά. Τί χρειάζονται τέτοια πράγματα;
