Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Δίνουμε χτυπήματα στον αέρα, θέλοντας να εντοπίσουμε το στόχο και μετά να τον σημαδέψουμε. Χρειαζόμαστε τρόπους να το πούμε. Και γυρνάμε γύρω-γύρω!
Τα νοήματα, δεν είναι σύννεφα χαμένα σε ουρανούς. Κλείνονται με τον πιο κομψό τρόπο, μέσα σε μικρά κουτάκια και μεταφέρουν σκέψη και σοφία, χιλιάδες χρόνια μακριά. Οι παλιοί το ξέραν και τα κρύβαν σε κώδικες μικρούς και γιαυτό αποτελεσματικούς. Μόνο που με τα χρόνια χάσαμε τη συνήθεια να τους διαβάζουμε. Κι έτσι καθόμαστε κι επινοούμε κάθε πρωί τη ρόδα!
Συμβαίνουν πράματα και θάματα στην Ελληνική Κοινωνία, τις μέρες αυτές. Και τρέχουμε ν'αποδώσουμε με σοφίες του περίπτερου, τους λόγους, τις αξίες και τα κίνητρα. Και φυσικά, όλο το βουνό που περνάει δίπλα μας, κανείς δεν το προσέχει!
Από παλιά λοιπόν είχαν ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Ξέραν προς τα πού πρέπει να κυλήσει το νερό. Και όχι μόνο το λέγαν, ο Αριστοφάνης πιο πολύ απ'όλους μάλιστα, αλλά και το κωδικοποιούσαν. Πάω να ζήσω στην πόλη, έλεγαν. Να γίνω πολίτης και να καλλιεργηθώ. Γιατί στην πόλη ζει ο Πολιτισμός. Και εκεί γίνομαι πολιτισμένος. Αν θα μείνω στην εξοχή, αν το σπίτι μου έχω στους αγρούς, θα μείνω ένας Αγροίκος!
Καταλαβαίνω αυτή τη γλώσσα, σημαίνει γίνομαι σοφότερος. Κρίμα που οι άλλοι, οι ξένοι, οι "Ευρωπαίοι", μόνο την παπαγαλίζουν. Θα μπορούσαν να πάνε πολύ πιο μπροστά από 'κει που είναι. Σκέψου να καταλάβαιναν κι όλας τί λένε!
