Σ'όλη μου τη ζωή ακούω ότι αυτό που υπάρχει στην Ελλάδα και δεν το βρίσκεις "έξω", είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων. Ότι έξω πεθαίνεις στο δρόμο και κανείς δεν γυρνάει να σε κοιτάξει ενώ στην Ελλάδα...
(στα 35 χρόνια που ζω κι εγώ "έξω", άλλη ιδέα έχω σχηματίσει...).
Περίμενα στην Ελλάδα της αλληλεγγύης, όταν ανακοινώθηκε αυτή η βαρβαρότητα της "εργασιακής εφεδρείας", να σηκωθούν οι εργαζόμενοι και να πουν,"κανείς δεν θα απολυθεί, θα μοιραστούμε όλοι το κόστος, θα μειώσουμε όλοι τις αποδοχές μας για να μείνουν στη δουλειά οι συνάδελφοί μας" (κάτι που παρεμπιπτόντως, το βλέπω συχνά να γίνεται εδώ).
Άκουσε κανείς μας κάτι τέτοιο; Έστω και μια φωνή; Εγώ τουλάχιστον, όχι!